Пасля здяйснення ў Расіі Вялікай Кастрычніцкай Сацыялістычнай Рэвалюцыі і стварэння СССР па ўсёй краіне пачалі з'яўляцца гарады, пасёлкі і сельскія населеныя пункты з новымі назвамі: Свярдлоўск, Ульянаўск, Ленінград, Краснагорск і г.д. У 1920-1930-х гадах стала модна мяняць і назвы старадаўніх паселішчаў, свае заключэнні аб мэтазгоднасці гэтага выдавала і Акадэмія навук БССР.

Пасля ўсталявання савецкай улады па ўсёй краіне, як грыбы пасля дажджу, пачалі ўзнікаць гарады, пасёлкі і вёскі з новымі назвамі: Свярдлоўск, Ульянаўск, Ленінград... Не абмінула гэтая тэндэнцыя і нашы землі. Рэвалюцыянеры ад тапанімікі дабраліся нават да горада Добруш. Запыт аб мэтазгоднасці перайменавання яго ў Молатаўск быў адпраўлены і ў Акадэмію навук БССР.

Беларусь актыўна ўдзельнiчала ў будаўніцтве Маўзалея Леніна. Існавала рашэнне, што калоны пад верхняй плітой павінны быць выкананы з камянёў кожнай саюзнай рэспублікі. 19 жніўня 1929 года Савет Народных Камісараў БССР атрымаў з Масквы пісьмо-тэлеграму аб тэрміновай адпраўцы для будаўніцтва маўзалея дзвюх каменных калон чырванаватага колеру памерам 150х40х40 см. Гэтае пісьмо 23 жніўня накіроўваецца Беларускай акадэміі навук з рэзалюцыяй намесніка старшыні СНК БССР: «Геалкому Акадэміі Навук. Тэрмінова выслаць камень трэбуемага колеру».